Monday, October 25, 2010

خانه به دوش


 
مــا را که به جز توبه شکستن هنری نیست          بــا زاهــد بی مایـــه نشستن ثمـری نیست
برخیـــز جز این چاره نداری که در این جـــــــا          جز جام می و مطرب و ساقی خبری نیست
مـا خانه به دوشیـــــم          مـا بـــــاده فروشیـــــم
جـــز بـــــــــاده ننوشیـــــم، ننوشیـــــم، ننوشیـــــم
ما حلقه به گوش، حلقه به گوش، حلقه به گوشیم
 
در کلبـــه مــا سفره ارباب و فقیرانــــه جــــدا نیست
در حلقه ما جنگ و نزاعی به سر شاه و گدا نیست
ما مطرب عشقیم
در کعبه ما جنگ رسیدن به خدا نیست
 
ای عاشق دیوانـــه          وا کن در میخانـــه
می زن دو سه پیمانه که ناخورده می و رفته زهوشیم
باده بده، باده بده، باده بنوشیم


 

2 comments:

  1. سلام بر کوکوئیه ی گرامی ... به به چه شعر دل انگیزی بسی کیف کردیم در این سال سی دستمریزاد ... رضا

    ReplyDelete
  2. نوش جون، قابل نداشت

    ReplyDelete