ناشنوایی من

معمولا صبحها که سر حال نباشم، هد فون را میگذارم تو گوشم و تا رسیدن به اداره موزیک گوش میدم و خلاصه واسه سر حال شدن از خجالت خودم در میام ..البته این هدفون بیچاره زیر این مانتو و مقنعه چنان استتار میشه که اصلا کسی متوجه نمیشه....حالا از اون طرف قیافه من از اون مدلهاست که همه دوست دارند تو خیابون از من آدرس بپرسند، وقتی تو این وضعیت کسی از من آدرس میپرسه، اولش خوب نمی شنوم چی میگه، بعد تا میام گوشی هدفون را از زیر مقنعه از تو گوشم بیرون بیارم، کمی طول میکشه و وقتی گوشم آزاد میشه، متوجه میشم که شخص سوال کننده به تصور اینکه من ناشنوا هستم داره داد میزنه و آدرسش را میپرسه، تازه بعضی هاشون هم چنان با دست شروع می کنند به ایماء و اشاره که نگو ونپرس... حالا فکر کن باید هم جلوی خندیدنت را بگیری و هم به این آدمها آدرس بدی