اعتراف می کنم که در اموراطعمه و اشربه، به استفاده از ادویه و انواع گیاهان، با آگاهی از خواص اونها علاقه مند هستم. البته ناگفته نماند که در مورد کیفیت طعم و مزه بسیار مشکل پسند هستم وبه قول دوستی آسیاب من هر سنگی راخرد نمی کنه!! ( از این الفاظ برای خوش اشتهایی خودش استفاده می کرد.) خلاصه من تومحل کارم هم واسه خودم عطاری دارم. پنیر صبحانه را با پودر رازیانه وسیاه دونه میخورم. چای سبز معمولی را با یک نوع چای سبز چینی و زیره سبز و لیمو دم می کنم!! خلاصه در این بازاررنگارنگ چای گراماسالا ر اخیلی می پسندم که البته به واسطه طعم مطبوع وطبیعت گرمش شاید مناسب روزهای سرد و زمستونی باشه. به هر حال توی بعضی از این رستوران های متعلق به انجمن گیاهخواران که بنده از مشتریانشون هستم، گاهی چایی و دمنوش گیاهی سفارش میدم ولی خب به اون کیفیتی که باید باشه نیست. به هر حال من چای گراماسالا را اینطوری درست می کنم (دوستان قلم وکاغذ آماده کنید ویادداشت بفرمایید!! ههههه): جوز هندی، زنجبیل ترجیحاً تازه، میخک، زیره سبز، فلفل سیاه و دارچین از هر کدوم به اندازه یک قاشق چایخوری را به همراه یک قاشق مرباخوری چای سیاه یا سبز(بنا به سلیقه میزان مصرف چای کم و زیاد میشه) در قوری چینی یا سفالی (توجه کنید چینی نه فلزی و اینا) میریزم و به اون دو فنجون آب جوشیده اضافه می کنم وبه مدت 15دقیقه فرصت میدم با حرارت بخارآب دم بکشه. به این معجون بنا به سلیقه میشه شیر جوشیده به میزان یک فنجون و عسل برای شیرین شدن طعمش به دلخواه اضافه کرد والبته شیر طعم ومزه چای را لطیفتر میکنه. این چایی بسیار معطره و مزه تندی داره وبرای اونهایی که ذائقه اشون با تندی سازگار نیست، پیشنهاد نمیشه. بنوشید ولذت ببرید. در اینجا درس آشپزی امروزما به پایان رسید!!! ههههههه
منظور سوخت موشک ! ههههه
ReplyDeleteاین که سوخت موکش بید
ReplyDeleteبعضی وقتها سوخت موشک لازمه واسه پرواز تا یک قدمی خدا!! هاها
ReplyDeleteسلام
ReplyDeleteواقعا که پژوهشگری
من خیلی خوشم اومد
دوست شما شهاب
سلام
ReplyDeleteنوش جونتون